Madeleine.. Stel je een licht-sponzig cakeje voor. De smaak van vanille en citroen-zest op de achtergrond, nootachtige botersmaak en een matglanzend uiterlijk. Lichtbruin en een voorzichtig krokante ‘bite’. Dit cakeje is een onderzoek waard. En met een madeleine maak je je geliefd! Altijd handig met Valentijn om de hoek.

Een middagje kookboeken uitpluizen leverde me al 6 verschillende recepten op. Nog een avondje op internet en ik realiseerde me waar ik aan ging beginnen. Hoe eenvoudig ook, die Madeleine; sinds 1700 na C. zijn er honderden varianten geboren. Natuurlijk een ijdele hoop te denken dat ik met de eerste try-out direct mijn favoriet gebakken kan hebben. Het levert vast een reeks van probeersels op, met aan het einde een (voor mij) perfect recept! Natuurlijk ben ik kritisch..maar hé, dat mag best. Dat is de moter om verder te gaan..te verbeteren.

blijven testen

Inmiddels heb ik 6 varianten gebakken en nog steeds niet de perfecte. Maar mijn voorkeuren beginnen zich langzaam af te tekenen. Het moet licht van smaak zijn, niet al te vet. Een vleugje honing, daar hou ik van. Sponzig..maar liever van het vaste soort..niet teveel gebakken lucht, zullen we maar zeggen. Eieren zitten erin, maar zijn het hele eieren? Eiwit alleen? Extra ei-geel? Ga ik het schuimig kloppen of juist helemaal niet? Smelt ik de boter tot het bruin wordt (noisette)? Of mag het absoluut niet bruin worden? Of klop ik de boter romig? En wat is het resultaat als ik dat doe?

youtube filmpje uit Frankrijk

Om in de stemming te komen begin ik vandaag met een filmpje van Pierre-Dominque Cécillon die voor Larousse Cuisine een eenvoudig madeleine recept deelt. Kijk hoe hij het doet.

ingrediënten:

2 eieren
100 gram bloem
3 gram bakpoeder
100 gram boter (geklaard)
+boter om de vorm in te vetten
1/4 rasp van onbespoten citroen
120 gram poedersuiker

En daar komen we bij een heel belangrijk punt: Als je ooit iets perfect wil bakken (of koken), zul je de kracht van de herhaling moeten toepassen: Steeds opnieuw hetzelfde recept bakken en daarin steeds één ding veranderen, zodat je weet wat de smaakverandering teweeg brengt. Dus eerst zoek je naar dat recept wat in de buurt komt..en dan ga je daarin variëren.
Eén geheim verklap ik nu alvast. Veel chefs zijn het erover eens: wat in elk geval een beter resultaat oplevert is wanneer je je beslag in de koelkast laat rusten voor een paar uur tot zelfs 3 dagen. Hoewel de meneer hierboven daar niet aan doet..of wel..ik spreek eigenlijk geen Frans. Laat jij het weten?

Dit is het resultaat van het recept hierboven: